Koleje Małe i Duże 1-2/2014(31)

Ostatnie lata są wyjątkowe pod względem liczby inwestycji prowadzonych na polskiej sieci kolejowej. Również rekordowa jest wielkość nakładów poświęconych na wszystkie prace. Remontowanych jest wiele linii kolejowych w całym kraju, a także dworców. W Polsce istnieje ponad 2500 dworców kolejowych zarządzanych przez spółkę PKP S.A. z czego około 600 obsługuje pasażerski ruch pociągów. Od 2010 r. realizowany jest szeroko zakrojony program modernizacji dworców kolejowych prowadzony przez spółkę PKP S.A. przy wsparciu środków z budżetu państwa a także Funduszy Europejskich. W latach 2013÷2015 na remonty dworców kolejowych przeznaczono 1 mld zł. W opracowaniu zamieszczamy zestawienie remontowanych w ostatnich latach dworców kolejowych z podziałem na województwa.

W kolejnym materiale dotyczącym taboru trakcyjnego, który sukcesywnie znika ze szlaków PKP, prezentujemy stan obecny rumuńskich lokomotyw serii SP32 – ostatnich pojazdów trakcji spalinowej zakupionych przez PKP. Niestety wyjątkowo duża awaryjność oraz splot niekorzystnych okoliczności towarzyszących ich służbie spowodowały, że te stosunkowo nowoczesne pojazdy podzieliły los o kilkadziesiąt lat starszych konstrukcji i obecnie podobnie jak one zaliczane są do serii będących u kresu eksploatacji. Po zaledwie dwudziestu kilku latach, jakie minęły od dostarczenia do Polski ostatniego egzemplarza, z inwentarza PKP skreślono aż 90% tych lokomotyw. Aktualnie w codziennej służbie spotkać możemy jedynie 3 maszyny, tj.: SP32-202, -204, -206, jednakże ich praca związana jest z obsługą pociągów osobowych na odcinku Krzyż – Piła – Chojnice jedynie w przypadku awarii kursujących tam planowo autobusów szynowych.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. koleje państwowe w Polsce odziedziczyły po zaborcach 6 parowych wagonów motorowych, 5 typu Komareka i 1 belgijski. Uruchomione zostały tylko 3 wagony, którymi obsługiwano równinne szlaki od Skarżyska do Ostrowca Świętokrzyskiego, Radomia i do Końskich. W kolejnych latach kolej zagrożona konkurencją samochodową postanowiła wprowadzić do obsługi parowe wagony motorowe, tańsze w eksploatacji od pociągów z parową lokomotywą. W 1928 r. dla DOKP Kraków sprowadzono wagon parowy angielskiej firmy Clayton. W 1929 r. Zakłady Mechaniczne Lilpop, Rau i Loewenstein w Warszawie zakupiły w angielskiej firmie Sentinel-Camel Ltd. dokumentację techniczną i części wagonu parowego, na podstawie których zbudowały kolejny wagon. Dobre wyniki eksploatacyjne Claytona na linii lokalnej Tarnów – Szczucin skłoniły PKP do zamówienia 9 wagonów tego typu w Zakładach Mechanicznych H. Cegielskiego w Poznaniu. Wąskotorowe wagony parowe były też używane na Kolei Lokalnej Chybie-Strumień na Śląsku Cieszyńskim oraz Powiatowej Kolei Sochaczewskiej.

Przedstawiając nowości modelarskie z targów w Norymberdze w 2011 r. zwróciliśmy uwagę na zapowiedź firmy L.S.Models wyprodukowania modeli wagonów sypialnych PKP IC kursujących w pociągu EN „Jan Kiepura”. Z rozpoczęciem 2014 roku zapowiedziane modele zostały dostarczone do sklepów modelarskich w całej Europie i błyskawicznie zostały rozprzedane. Dalszy popyt ma być zaspokojony reedycją tych modeli przewidzianą na czerwiec 2014 r. Zainteresowanie wagonami skłania do zwrócenia uwagi na historię tego niezwykłego pociągu, kursujących w jego składzie wagonów i możliwości zestawienia tego składu z modeli wagonów oferowanych przez L.S.Models i inne firmy modelarskie. Rangę i wyjątkowość pociągu podkreślało charakterystyczne granatowe malowanie wagonów z jasnoszarym pasem podokiennym z umieszczonym na nim stylizowanym napisem „EN Jan Kiepura”.