lokomotywowni. Spełniając życzenia Czytelników ilostany wraz ze zdjęciami drukować będziemy na osobnych stronach KMiD (nie mieszając ich z inną treścią), aby łatwo można było je kserować lub wycinać i przechowywać, np. w osobnych klaserach. W tym numerze w ten sposób prezentujemy ilostan taboru lokomotywowni Grudziądz opracowany przez kolegę Andrzeja Jezierskiego. Jednocześnie spełniamy też inną prośbę Czytelników. Od tego numeru jedno ze zdjęć drukować będziemy w dużym formacie w postaci tzw. postara, który także można kolekcjonować. Oczywiście będziemy się starali dobierać na postery zdjęcia jak najbardziej urokliwe.

Pierwsza kolej dotarła do Bytomia od strony Tarnowskich Gór w lipcu 1868 roku wybudowana przez Spółlę Kolei Prawego Brzegu Odry (R.O.U.E.). Powstał wtedy pierwszy w mieście dworzec kolejowy. Niebawem stanął kolejny dworzec, tym razem na linii od strony Gliwic, ten właściwy, który istnieje po dziś dzień. Przez kilkanaście lat funkcjonowały obok siebie dwa niezależne dworce, leżące na dwóch różnych liniach należącychdo konkurencyjnych spółek kolejowych. Ten pierwszy dworzec, jak i odcinek linii, na której leżał, niestety nie przetrwały do naszych czasów. Kolega redakcyjny Rober Ślęzok na stronach 22÷43 przybliża historię R.O.U.E., jej odcinka z Szarleja do Chorzowa Starego, jak i prezentuje nieliczne ślady, które po tym odcinku do dziś pozostały.

Kolejowy plac ładunkowy pogrążony w półmroku. Przy nim budynki i magazyny z czerwonej cegły fragmentami wydobytej z ciemności światłem gazowych latarni. Rampa z odstawionymi do wyładunku wagonami. Jakieś drzewo i krzewy ograniczające strumienie światła. Wyzwanie, które stawiamy, to próba odtworzenia tego klimatu w hiperrealistycznej miniaturze kolejowego pejzażu z silnym akcentem architektury z czerwonej klinkierowej cegły. To właśnie ta czerwona cegła w połączeniu z elementami przyrody, zwłaszcza jesiennej, stanowi Eden dla każdego fana starych stacji i niezelektryfikowanych linii kolejowych nieskażonych bezgustowną nowoczesnością. „Przekraczający próg rzeczywistości” sposób odtworzenia klinkierowej cegły na modelach budynków proponowany przez Andrzeja „Drakulę” Piotrowskiego prezentujemy na stronach 54÷61.